سفر به آینده ربات ها | زمان تلفیق ربات ها و هوش مصنوعی

ایده ربات ها، بدون شک تصاویر مربوط به  آینده و دنیای مدرن را تداعی می کند. این تصور نوعی پیشرفت انقلابی را ایجاد می کند، یک هدف آرمان گرایانه و رویایی که دهه ها و قرن ها قبل تصور می شد. از روزهای اولیه لئوناردو داوینچی و ژاک دووکانسون، جرقه های الهام بخش روباتیک را شعله ور کرده بودند.

ربات چیست؟

ربات یک ماشین ساخت بشر و قابل برنامه ریزی است که به طور مستقل عمل می کند در صورتی که برای این کار کدگذاری و برنامه نویسی شده باشد. معمولاً برای تکرار رفتار انسان، به ویژه کارهای تکراری و پیش پا افتاده برنامه نویسی شده است و می تواند به صورت خودکار و از راه دور انجام شود. فناوری رباتیک را نباید دست کم گرفت. به غیر از جایگزینی انسان برای انجام کارهای تکراری، فناوری رباتیک می‌تواند دست‌ها و پاهای مصنوعی را برای افرادی که اندام خود را از دست داده‌اند تولید کند. می تواند به انفجار بمب در ساختمان ها و کاهش تنش سایر موقعیت های خطرناک کمک کند. برای کاوش و درک بیشتر در مورد کیهان، به فضا از جمله سیاراتی مانند مریخ فرستاده شود. هنوز پتانسیل بی پایانی برای فناوری و علم رباتیک وجود دارد که در مرحله تحقیق و توسعه است. در بسیاری از زمینه ها و حوزه های فعالیت، ربات ها ترجیح داده می شوند چرا که می توانند هزینه های تولید، اشتباهات و خطرات را با دقت بیشتر و نرخ بهره وری بالاتر به حداقل برسانند. تا زمانی که برای انجام کاری برنامه ریزی شده باشند، آن را بدون هیچ مانعی انجام خواهند داد. همچنین آن ها نه بیماری، نه بی حوصلگی و  نه خستگی را می شناسند.

بدنی برای هوش مصنوعی

هوش مصنوعی اغلب با فناوری رباتیک برای ایجاد ماشین‌های هوشمند مرتبط است. ترکیب هوش مصنوعی و فناوری رباتیک امکان اتصال و بهره‌وری بیشتر در زندگی انسان را فراهم می‌کند. به نوعی، هوش مصنوعی مانند مغزی عمل می کند که پیام رمزگذاری شده ای را به بدن می فرستد و روباتی که وظیفه را اجرایی می کند. برخلاف روبات‌ها، هوش مصنوعی می‌تواند رفتار خود را بر اساس بازخوردی که از محیط به دست می‌آورد و بدون دخالت انسان بیاموزد و تطبیق دهد. به عنوان مثال، الگوریتم مبتنی بر هوش مصنوعی به خودی خود در نهایت به رفتار انسان عادت می کند و محتوای شخصی سازی شده را برای کاربر تنظیم می کند. هنگامی که هوش مصنوعی از طریق ربات ها به نمایش گذاشته می شوند، با دوربین‌ها و حسگرها ادغام می شود تا  به آن امکان دهد که محیط اطراف خود را شناسایی و تشخیص دهد، محل قرارگیری اشیا و مرحله بعدی عمل را مشخص کند. این ویژگی، نشان دهنده یک ربات با هوش مصنوعی است، که می تواند وظایف پیچیده تری را انجام می دهد. سایر فعالیت‌های پیچیده‌تر شامل نرم‌افزار تشخیص چهره و یا نرم‌افزار های پیچیده نصب شده در دستگاه است. متأسفانه، در حالی که روبات‌ها می‌توانند رفتار انسان را تقلید کنند، ربات‌ها نمی‌توانند به طور کامل همان حواس انسانگونه مثل گوش دادن به غرایز و حس عمقی  از خودآگاهی و توانایی درک بدن خود در فضا) را داشته باشند. به غیر از ایجاد ربات هایی با حسگرهای شیمیایی که مانند یک انسان عاقل رفتار می کنند، مجهز کردن آن ها به حس موجودیت حقیقی و غریزی از خود بسیار دشوار است. اگرچه در حال حاضر، با استفاده از الگوریتم های یادگیری ماشینی و هوش مصنوعی، ایجاد ربات های هوشمندتر و شبیه به انسان در حال تبدیل شدن به یک واقعیت ممکن است. سنسورهایی که به طور خاص برای درک سیگنال های لامسه و فشار برنامه ریزی شده اند و داده هایی را برای درک بیشتر به دست می آورند. حتی بیشتر از آن، ربات ها می توانند با یادگیری و هوش مصنوعی، از داده های قبلی استفاده کنند و حرکات آینده خود را استراتژی کنند. این باعث ایجاد خودآگاهی بیشتر برای ربات در درک حرکات خود و در نهایت ارائه یک حرکت و تصمیم بهتر می شود. در نهایت، هوش مصنوعی به فناوری رباتیک کمک کرده است تا جهشی داشته باشد، چیزی که امروزه به عنوان رباتیک مدرن می شناسیم. ربات‌ها در گذشته ماشین‌هایی غیرهوشمند بودند که به‌طور تکراری و مستقل کار می کردند. اما الان، روبات‌ها رشد کرده‌اند تا عملکردی مشابه عملکرد انسان‌ها داشته باشند.

تهدید ربات ها

ربات های مدرن بی شباهت به کودکان نوپا نیستند، تماشای زمین خوردن آن ها خنده دار است، اما در اعماق وجود خود می دانیم این ربات ها ممکن است پیچیده تر شوند و دنیای ما را تسخیر کنند تا جنگ جهانی سوم را شروع کنند. هیچ یک از مخلوقات بشر چنین ترکیب گیج‌کننده‌ای از عظمت، تحسین و ترس را انتقال نمی دهد، ما می‌خواهیم ربات ها زندگی ما را آسان‌تر و ایمن‌تر کنند، اما نمی‌توانیم کاملاً خودمان را مجبور کنیم که به آن ها اعتماد کامل کنیم. ما آنها را به شکل خودمان می سازیم، اما می ترسیم که روزی جای ما را بگیرند و خودمان را نابود کنند. اما این ترس مانعی بر سر راه بازار پررونق رباتیک نیست. ربات‌ها بالاخره به اندازه کافی باهوش و از نظر فیزیکی توانمند می شوند که از کارخانه‌ها و آزمایشگاه‌ها خارج شوند و راه بروند، غلت بزنند و حتی در میان ما رفت و آمد کنند. ممکن است نگران باشید که یک ربات شغل شما را بدزدد و شما کار خود را از دست بدهید. بالاخره این از نشانه های دنیای سرمایه داری است و روند اجتناب ناپذیر رو به جلو است، اگرچه ممکن است در آینده نزدیک، بیشتر در کنار یک ربات کار کنید تا اینکه یک ربات جایگزین شما شود و حتی خبر بهتر اینکه احتمال دارد حتی با یک ربات دوست هم شوید.

تاریخچه ربات ها

تعریف “ربات” از همان ابتدا گیج کننده بود. این کلمه اولین بار در سال 1921 در نمایشنامه کارل کاپک R.U.R یا روبات های جهانی Rossum ظاهر شد. اگرچه این ربات ها بسیار شبیه انسان بودند و به جای اینکه از فلز ساخته شوند، از خمیر شیمیایی ساخته شده بودند. این ربات‌ها بسیار کارآمدتر از همتایان انسانی خود بودند و همچنین قتل بسیار مرتکب می شدند.

R.U.R. از آن به بعد، به عنوان مثال، ترمیناتور، همسران استپفورد، بلید رانر و غیره را ایجاد می کند که تا به امروز هم ادامه دارد،که البته به این معنا نیست که فرهنگ مدرن جدیدتر ربات های دوستانه تر را پذیرفته است. تعریف واقعی ربات به همان اندازه که از آن تصاویر مختلفی ساخته شده است، متنوع است. اگر از ده متخصص رباتیک بپرسید، ده پاسخ متفاوت دریافت خواهید کرد اگرچه تمامی آنها بر روی برخی از دستورالعمل های کلی توافق دارند که ربات یک ماشین هوشمند است که از نظر فیزیکی تجسم یافته است. یک ربات می تواند تا حدودی وظایف خود را به طور مستقل انجام دهد و یک ربات می تواند محیط خود را حس کرده و تغییر دهد. به یک پهپاد ساده فکر کنید که در اطراف می چرخد. این درحقیقت یک ربات نیست اما بیایید و به یک پهپاد این قدرت را بدهید که به تنهایی بتواند بلند شود و فرود بیاید و اشیاء را حس کند و شبیه یک ربات شود. این هوش و حس و استقلال است که در حقیقت کلید آن است. اما دهه 1960 بود، که شرکتی چیزی ساخت که شروع به رعایت تمام این دستورالعمل ها کرد. این زمانی بود که SRI International در سیلیکون ولی، Shakey، که اولین ربات واقعا متحرک و ادراکی بود را توسعه داد. این ربات بدون دست و پا، آهسته و پر پیچ و خم بود. Shakey با مجهز شدن به دوربین و حسگرهای ضربه‌گیر، می‌توانست در یک محیط پیچیده حرکت کند. این یک ماشین با ظاهری قابل درک نبود، اما آغازی بود برای انقلاب روباتیک. حدود زمانی که Shakey شکل گرفت، زمانی بود که بازوهای ربات شروع به دگرگونی در تولید کردند. اولین مورد در میان آنها Unimate بود که بدنه خودرو را جوش می داد. امروزه، فرزندان آن در کارخانه‌های خودروسازی فعالیت می‌کنند و کارهای خسته‌کننده و خطرناک را با دقت و سرعتی بسیار که بیشتر از هر انسانی است انجام می‌دهند. حتی با وجود اینکه آنها در جای خود ثابت هستند، هنوز هم بسیار با تعریف ما از ربات مطابقت دارند، آنها ماشین های هوشمندی هستند که محیط خود را درک کرده و تغییراتی به وجود می آورند. با این حال، ربات‌ها تا حد زیادی در کارخانه‌ها و آزمایشگاه‌ها محصور می‌شدند، جایی که فقط می توانستند بچرخند یا در جای خود گیر کرده بودند و می توانستند اجسام را بلند کنند. سپس در اواسط دهه 1980 هوندا یک برنامه رباتیک انسان نما را راه اندازی کرد. P3 را توسعه داد که می‌توانست خیلی خوب راه برود و همچنین دست تکان دهد. امروزه ربات های پیشرفته در همه جا ظاهر می شوند. به همین دلیل می توانید از سه فناوری که به طور خاص به این صنعت کمک کرده اند تشکر کنید: حسگرها، محرک ها و هوش مصنوعی. دوربین های دو بعدی یا سه بعدی که به ربات اجازه می دهد تصویری حتی بهتر از دنیای خود بسازد. آیا می دانید که چگونه فیس بوک به طور خودکار لیوان شما را تشخیص می دهد و شما را در تصاویر برچسب گذاری می کند؟ همان اصل در مورد ربات ها وجود دارد که الگوریتم‌های فانتزی به آن‌ها اجازه می‌دهند تا نشانه‌ها یا اشیاء خاصی را انتخاب کنند. حسگرها چیزی هستند که ربات ها را از برخورد به اشیا باز می دارد. به همین دلیل است که یک ربات می تواند شما را زیر نظر داشته باشد، شما را دنبال کند و وسایل شما را در اطراف بگذارد. قدرت بینایی ماشین همچنین به ربات ها اجازه می‌دهد تا درختان گیلاس را اسکن کنند تا بهترین مکان را برای تکان دادن آن‌ها تعیین کنند و به پر کردن نیروی کار در کشاورزی کمک کند.

جدیدترین فناوری ها که به کمک ربات ها آمده اند

فن‌ آوری‌ های جدید به ربات‌ها اجازه می‌دهند تا دنیا را به شیوه‌هایی فراتر از توانایی‌های انسان درک کنند. ما در مورد دیدن جزییات صحبت می کنیم. محققان در MIT، سیستمی توسعه داده اند که زمین را در گوشه ای از آن، مثلاً یک راهرو تماشا می کند و حرکات ظریفی را که از طرف دیگر منعکس می شود که چشم انسان قادر به انجام آن نیست، انتخاب می کند. چنین فناوری، می تواند روزی تضمین کند که ربات‌ها در ساختمان‌های هزارتوی با انسان‌ها برخورد نمی‌کنند و حتی به خودروهای خودران اجازه می‌دهند مکان ها و مسیرهای مسدود شده را ببینند. عنصر مخفی بعدی که وجود دارد محرک است، که کلمه‌ای جذاب برای موتور الکتریکی و گیربکس است که در مفصل ربات خواهید یافت. این محرک است که تعیین می‌کند یک ربات چقدر قوی است و چقدر نرم یا روان حرکت می‌کند. بدون محرک و مفصل، ربات ها مانند عروسک های پارچه ای مچاله می شوند. حتی ربات های نسبتا ساده ای مانند Roombas وجود خود را مدیون این محرک ها هستند. عملگرها برای نیرو دادن به بازوهای ربات عظیم در خط مونتاژ خودرو عالی هستند، اما یک زمینه جدید، به نام رباتیک نرم، به ایجاد محرک هایی اختصاص داده شده است که در سطح کاملاً جدیدی کار می کنند. بر خلاف ربات‌های خشک، ربات‌های نرم، منعطف هستند و از هوا یا روغن برای حرکت خود استفاده می‌کنند. به عنوان مثال، یک نوع خاص از ماهیچه های رباتی از الکترودهایی برای فشار دادن کیسه روغن استفاده می کند و برای کشیدن وزنه ها منبسط و منقبض می شود. برخلاف مفصل ها و محرک های سنتی حجیم، می‌توانید دسته‌ای از اینها را روی هم قرار دهید تا قدرت را افزایش دهید. این شکل حرکتی بسیار طبیعی تر از آن چیزی است که با موتورهای الکتریکی سنتی که در مفاصل قرار دارند اتفاق می افتد و سپس Boston Dynamics، که ربات انسان نمای اطلس را برای چالش رباتیک دارپا در سال 2013 ایجاد کرد. در ابتدا، تیم های تحقیقاتی رباتیک دانشگاه تلاش کردند تا دستگاهی را برای انجام وظایف چالشی مانند چرخش دریچه ها و باز کردن درها بسازند. اما Boston Dynamics از آن زمان اطلس را به یک شگفتی تبدیل کرده است که می تواند به عقب هم برگردد. Boston Dynamics همچنین شروع به ساخت یک ربات به نام Spot کرده است.  همزمان که ربات هایی مثل Atlas و Spot از نظر فیزیکی قوی‌تر می‌شوند، به لطف هوش مصنوعی باهوش‌تر هم می‌شوند. به نظر می رسد رباتیک در حال رسیدن به نقطه عطف است، جایی که قدرت پردازش و هوش مصنوعی با هم ترکیب می شوند تا به طور واقعی ماشین ها را هوشمند کنند، درست مانند انسان‌ها، که حواس و هوش از هم جدا نیستند .این یک مرز جذاب در رباتیک است. به عنوان مثال، شرکتی به نام SynTouch، نوک انگشتان روباتیکی را توسعه داده است، که می تواند طیف وسیعی از احساسات، از دما تا درشتی را تشخیص دهد. نوک انگشتان ربات دیگری از دانشگاه کلمبیا، لمس را با نور درک می کند، بنابراین به یک معنا لمس را می بیند: این ربات با 32 فتودیود و 30 LED تعبیه شده است، که با پوسته ای از سیلیکون پوشانده شده است. هنگامی که پوست تغییر شکل می‌دهد، فتودیودها تشخیص می‌دهند که نور LED‌ها چگونه تغییر می‌کند تا دقیقاً محل تماس شما با نوک انگشت و میزان سختی آن مشخص شود.

آینده ربات ها

ماشین‌های پیچیده‌تری ممکن است دنیای ما را پر کنند، اما برای اینکه ربات ها واقعاً مفید باشند، باید خودکفاتر شوند. از این گذشته، برنامه‌ریزی یک ربات خانگی با دستورالعمل‌هایی برای گرفتن هر شیئی که ممکن است با آن روبرو شود غیرممکن است. اگر شما می خواهید که ربات شما به تنهایی یاد بگیرد، اینجاست که پیشرفت در هوش مصنوعی به وجود می آید. در آزمایشگاهی در دانشگاه کالیفرنیا ، ربات انسان‌نمایی به خود آموخته است که چگونه پازل‌های کودکان را که در سوراخ‌های آن، شکل‌های متفاوت قرار می‌دهید، حل کند. این کار را با آزمون و خطا از طریق فرآیندی به نام یادگیری تقویتی انجام داد. هیچ کس به او نگفت که چگونه میخ مربعی را به سوراخ مربعی وارد کند، بنابراین با انجام حرکات تصادفی و دریافت یک جایزه دیجیتال، هر بار که به موفقیت نزدیک‌تر می‌شد، به تنهایی چیز جدیدی یاد گرفت. این روند، مطمئناً بسیار آهسته است، اما با گذشت زمان، رباتیک‌ها توانایی ماشین‌ها را برای آموزش مهارت‌های جدید در محیط‌های جدید تقویت می‌کنند، که بسیار مهم است. یکی دیگر از راهکارها این است که یک نسخه دیجیتالی در شبیه سازی داشته باشیم، سپس آنچه را که آموخته است به ربات فیزیکی در آزمایشگاه منتقل کنیم. در گوگل، محققان از فیلم‌های ضبط حرکتی سگ‌ها برای برنامه نویسی یک سگ شبیه‌سازی شده استفاده کردند، سپس از یادگیری تقویتی استفاده کردند. یعنی حتی اگر هر دو چهار پا دارند، بدن ربات از نظر مکانیکی از بدن سگ متمایز است، بنابراین آنها به روش‌های متفاوتی حرکت می‌کنند. اما پس از بسیاری از حرکات تصادفی، ربات شبیه سازی شده پاداش کافی برای مطابقت با سگ شبیه سازی شده دریافت کرد. سپس محققان این دانش را به ربات واقعی در آزمایشگاه منتقل کردند و حتی سریع‌تر از راه رفتن پیش‌فرض سازنده ربات می توانست راه برود.

هوش رو به افزون ربات ها

آنها ممکن است روز به روز باهوش تر شوند. به همان اندازه که پیشرفته شده‌اند، هنوز در تلاشند تا در جهان ما رو به جلو پیشرفت کنند. راه‌حلی برای کوتاه‌مدت، راه‌اندازی مراکز تماس است که در آن ربات ها می‌توانند با انسان‌ها تماس بگیرند تا به آنها کمک کنند. به عنوان مثال، ربات بیمارستان تاگ اگر شبانه در سالن ها پرسه می زند و هیچ انسانی در اطراف نیست تا گاری را که مسیر آن را مسدود کرده است حرکت دهد، می تواند کمک بگیرد. صحبت از ربات های بیمارستانی است. هنگامی که بحران کرونا در اوایل سال 2020 رخ داد، گروهی از متخصصان رباتیک ، ربات‌ها را همکاران عالی دیدند که می توانند در یک بیماری همه‌گیر کمک کننده باشند. آنها در مقاله ای استدلال کردند که مهندسان باید از این بحران استفاده کنند تا توسعه ربات های پزشکی را افزایش دهند که هرگز بیمار نمی شوند و می توانند کارهای کسل کننده، کثیف و خطرناکی را انجام دهند که کارکنان پزشکی و نیروی انسانی را در معرض آسیب قرار می دهد. برای مثال، ربات‌های کمکی می‌توانند دمای بیماران را اندازه‌گیری کنند و داروها را تحویل دهند. این امر پزشکان و پرستاران را آزاد می‌کند تا کارهای بیشتر و بهتری را انجام دهند مانند حل مشکل و همدلی با بیماران، از جمله مهارت‌هایی که ربات‌ها ممکن است هرگز نتوانند آن‌ها را یاد بگیرند.

رابطه بین انسان و ربات

رابطه بین انسان و ربات که به سرعت در حال توسعه است به قدری پیچیده است که زمینه خاص خود را ایجاد کرده است که به عنوان تعامل انسان و ربات شناخته می شود. چالش اصلی این است که شاید روزی بتوانیم به طور کامل ربات ها را برای کنار آمدن با انسان‌ها تطبیق دهیم، آنها را به اندازه کافی نرم کنیم و به آنها حس لامسه دهیم ، اما موضوع دیگری که وجود دارد، این است که انسان‌ها را برای زندگی کردن با ربات ها آموزش دهیم. به عنوان مثال، با آمدن ربات بیمارستان، پزشکان و پرستاران یاد می‌گیرند که با آنها مانند یک پدربزرگ و مادربزرگ رفتار کنند. از سر راهش بوسایل را بردارند و در صورت لزوم به آنها کمک کنند تا گیر نکنند. ما همچنین باید انتظارات خود را مدیریت کنیم چرا که ربات هایی مانند اطلس ممکن است پیشرفته به نظر برسند، اما محدودیت هایی نیز دارند که برای بسیاری از انسان ها قابل درک نیست. آنچه بشریت انجام داده است اساساً گونه ای جدید اختراع کرده است و اکنون شاید کمی پشیمان شده باشد. بسیاری از افراد باهوش به تکینگی فکر می‌کنند، زمانی که ماشین‌ها آنقدر پیشرفت می‌کنند که بشریت را منسوخ کنند. این منجر به یک همسویی گسترده اجتماعی و بحران وجودی در سطح گونه ها خواهد شد. اگر دیگر مجبور به کار نباشیم چه خواهیم کرد؟ به نظر می رسد اینها مشکلاتی هستند که بسیار دور از دسترس هستند، اما اکنون زمان آن است که شروع به تفکر درباره آنها کنید. ممکن است ماشین ها در حال حاضر محدود باشند، اما ما به عنوان یک جامعه باید به طور جدی فکر کنیم که چقدر می خواهیم قدرت را به آن ها واگذار کنیم. نمی توانم اینجا بنشینم و به شما قول بدهم که ربات ها روزی همه ما را به باتری تبدیل نخواهند کرد، اما سناریوی واقعی تر این است که برخلاف دنیای R.U.R.، انسان ها و روبات ها آماده هستند که در هماهنگی با هم زندگی کنند. این ایده چند وجهی است، که احتمال دارد در کنار یک ربات کار کنید تا اینکه با یک ربات جایگزین شوید. اگر ماشین شما دارای کروز کنترل تطبیقی است، در حال حاضر این کار را انجام می‌دهید و به ربات اجازه می‌دهید تا در حالی که پیچیدگی رانندگی در شهر را به عهده می‌گیرید، کار بزرگراه را انجام دهد. این واقعیت که اقتصاد ایالات متحده در طول همه‌گیری ویروس کرونا متوقف شد، کاملاً روشن کرد که ربات ها به هیچ وجه آماده جایگزینی انبوه انسان‌ها نیستند. این ماشین‌ها قول می‌دهند که تقریباً همه جنبه‌های زندگی انسان، از مراقبت‌های بهداشتی گرفته تا حمل‌ونقل و کار را تغییر دهند. آیا آنها باید به ما در رانندگی کمک کنند؟ اگرچه آنها ممکن است گاهی اوقات تصمیم به قتل بگیرند، اما مزایای رانندگی با دقت بالاتر بسیار بیشتر از خطرات آن است. آیا آنها باید جایگزین پرستاران و پلیس شوند؟ شاید جواب نه باشد چرا که برخی مشاغل ممکن است همیشه نیاز به لمس و تماس انسانی داشته باشند. یک چیزی که کاملاً واضح است این است که دوران ماشین ها رسیده است.

کاربردهای آینده رباتیک

ربات ها در آینده چه وظایفی را انجام خواهند داد؟ برای کسب و کار خاص خود به چه راه حل رباتیکی نیاز دارم؟ هر شرکتی که در چارچوب Industry 4.0 رقابت می کند، سوالاتی در رابطه با رباتیک دارد. همانطور که میلتون گوری، رئیس فدراسیون بین‌المللی رباتیک می‌گوید: «تحول به اتوماسیون رباتیک در صنایع سنتی و جدید در حال افزایش است». هم در آینده رباتیک صنعتی و هم در رباتیک خدماتی یک اشتراک وجود دارد. این تغییر را می‌توان در کارخانه‌ها مشاهده کرد. تقاضا برای رباتیک متحرک برای کار مستقل در انبارها، به اشتراک گذاشتن فضا با اپراتورها، به طور تصاعدی افزایش یافته است. راحتی در استفاده است که معماری نرم افزار و سخت افزار را به سمت پیکربندی، نصب و رابط بصری و ساده تر هدایت می کند. هوش مصنوعی، 5G، IoT ، بلوغ این 3 فناوری، از جمله فناوری هایی هستند که، امکان توسعه ربات های هوشمندتر را فراهم می‌کند که وظایف دقیق‌تری را انجام می‌دهند. قابلیت همکاری و ارتباط ربات های مختلف با یکدیگر ، ایمنی و بهره وری را افزایش می دهد. صنایع جدید از طریق سیستم های رباتیک به سرعت با اتوماسیون سازگار می شوند. ربات ها در آینده چه خواهند کرد؟ اساساً آنها با نیازهای کاربران سازگار خواهند شد. با توجه به کاربردهای آتی در رباتیک صنعتی به طور خاص، شتابی در ادغام ربات‌های متحرک خودمختار (AMR) در محیط‌های لجستیکی، با گرایش ویژه به سمت اتوماسیون داخلی لجستیک، انتخاب، آماده‌سازی سفارش یا بسته‌بندی مجدد وجود داشته است. ربات‌های متحرک Robotnik نیز به طور فزاینده‌ای برای کارهای تعمیر و نگهداری در فرآیندهای تولید، مورد تقاضا هستند. AMRها به لطف حسگرها یا بینایی ماشین قادر به نظارت یا تشخیص خطاهای احتمالی به صورت پیش بینی شده هستند. آینده رباتیک نیز به رباتیک خدمات مربوط می شود. همچنین روندهای واضحی در بخش های مختلف وجود دارد: کشاورزی، امنیت، اورژانس، ساخت و ساز و مراقبت های بهداشتی. خارج از محیط‌های تولیدی، رباتیک نقشی محوری در رسیدگی به برخی از چالش‌های اجتماعی کلیدی یا «روندهای بزرگ» در حوزه‌های متنوعی مانند تغییرات جمعیتی، پایداری، سلامت و رفاه، تولید غذا، حمل‌ونقل و امنیت دارد. ربات ها در حال حاضر به عنوان ابزار نجات جان برای جراحی، توانبخشی هوشمند ، نگهبانان و امدادگران مراقب برای محافظت از محیط زیست و حفاظت از جان انسان ها، و همچنین محرک های قابل اعتماد در انواع سناریوهای لجستیکی خدمت می کنند. به همین دلیل است که نقش، تأثیر و تعامل آنها با مردم رشد خواهد کرد. به عنوان مثال، در بخش کشاورزی، رباتیک متحرک نقش کلیدی در چالش های اصلی آینده دارد. تقاضاهای اقتصادی، کمبود نیروی کار ماهر در مناطق کشاورزی، نیازهای غذایی و جمعیت رو به رشد جهان و مقررات سختگیرانه (سیاسی) همچنان نیاز تجاری به ربات های کشاورزی را افزایش خواهند داد. نوآوری‌ها در رباتیک و دیجیتالی تر شدن آن ها، بر فناوری‌های پیشرفته و مقرون‌به‌صرفه، مانند طیف گسترده‌ای از حسگرها برای کاربردهای مختلف، الکترونیک مرتبط و سیستم‌های ارتباطی متکی هستند. حقیقت این است که آینده رباتیک از امروز شروع می شود. یک موجود هوشمند که قادر به ادامه حیات در یک محیط در حال تغییر و تقاضای تخصصی فزاینده است. یعنی میزان تحرک ربات‌ها است که تفاوت در سودآوری یک انبار، صرف نظر از فضای کاری، ایجاد می‌کند.